ใบรับเงินใช้เป็นหลักฐานฟ้องร้องคดีได้

คำพิพากษาฎีกาที่ 1272/2501

โจทก์ นาวาอากาศโทแวว จันทรศร

จำเลย นางสงวนทรัพย์ เลอศิลป์

ผู้ร้องสอด นายนิพนธ์ เลอศิลป์

ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 224, 653, 1482

          โจทก์ฟ้องว่า เมื่อ 15 พ.ค. 2499 จำเลยได้กู้เงินโจทก์ไป 20,000 บาท สัญญาว่าจะให้ดอกเบี้ยชั่งละ 1 บาท ต่อเดือน ตามหนังสือกู้ที่จำเลยเขียนให้โจทก์ไว้เป็นหลักฐาน จำเลยไม่ชำระต้นเงินและดอกเบี้ย จึงฟ้องบังคับ          จำเลยให้การว่าไม่เคยกู้เงินโจทก์

          นายนิพนธ์ ยื่นคำร้องขอเป็นจำเลยร่วม ให้การทำนองเดียวกับ

จำเลยและว่าไม่รู้เห็น นิติกรรมย่อมไม่สมบูรณ์

          ศาลแพ่งพิพากษาให้จำเลยทั้งสองรับผิดร่วมกันใช้เงินต้นและ

ดอกเบี้ยร้อยละ 7.5 ต่อปีนับแต่วันกู้จนกว่าจะใช้เสร็จ

          จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

          จำเลยฎีกา

          ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยยืมเงินโจทก์เพื่อไปซื้อเครื่องอุปกรณ์การก่อสร้าง

ซึ่งนายนิพนธ์สามีจำเลยทำงานก่อสร้างอยู่ จึงต้องรับผิดชอบร่วมกัน และ

การยืมเงินแม้มิได้กำหนดดอกเบี้ยกันไว้จำเลยก็ต้องเสียดอกเบี้ยเมื่อผิดนัด

ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 224 แต่ไม่ปรากฏว่าโจทก์

ทวงถามเมื่อใด จึงพิพากษาแก้ให้จำเลยชำระดอกเบี้ยนับแต่วันฟ้องจนกว่า

ชำระเงินเสร็จ

 ( ประศาสน์วินิจฉัย - มนูภันย์วิมลสาร - ดุลยทัณฑ์ชนาณัติ )

ข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ http://www.lawyercluster.co.th/คำพิพากษาศาลฎีกาน่าสนใจ/ใบรับเงินใช้เป็นหลักฐานฟ้องร้องคดีได้.html