ผู้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนกรณีที่ลูกจ้างตายหรือสูญหาย

ตามพระราชบัญญัติเงินทดแทน พ.ศ.2537 มาตรา 20 บัญญัติว่า "เมื่อลูกจ้างประสบอันตรายหรือเจ็บป่วยจนถึงแก่ความตายหรือสูญหายให้บุคคลดังต่อไปนี้เป็นผู้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนจากนายจ้าง         (1) บิดามารดา 

         (2) สามีหรือภริยา
         (3) บุตรมีอายุต่ำกว่า 18 ปี เว้นแต่เมื่อมีอายุครบ 18 ปี และยังศึกษาอยู่ในระดับที่ไม่สูงกว่าปริญญาตรี ให้ได้รับส่วนแบ่งต่อไปตลอดระยะเวลาที่ศึกษาอยู่
         (4) บุตรมีอายุตั้งแต่ 18 ปี และทุพพลภาพหรือจิตฟั่นเฟือนไม่สมประกอบซึ่งอยู่ในอุปการะของลูกจ้างก่อนลูกจ้างถึงแก่ความตายหรือสุญหาย ให้บุตรของลูกจ้างซึ่งเกิดภายใน 310 วัน นับแต่วันที่ลูกจ้างถึงแก่ความตายหรือวันที่เกิดสูญหายมีสิทธิได้รับเงินทดแทนนับแต่วันคลอด

         ในกรณีที่ไม่มีผู้มีสิทธิตามวรรคหนึ่ง ให้นายจ้างจ่ายเงินทดแทนแก่ผู้ซึ่งอยู่ในอุปการะของลูกจ้างก่อนลูกจ้างถึงแก่ความตายหรือสูญหาย แต่ผู้อยู่ในอุปการะดังกล่าวจะต้องได้รับความเดือดร้อนเพราะขาดอุปการะจากลูกจ้างที่ตายหรือสูญหาย"

บุคคลที่จะเป็นผู้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนจากนายจ้างกรณีลูกจ้างตายหรือสูญหาย คือ

          1.ทายาทของลูกจ้าง ได้แก่ บุคคลตามข้อ (1) ถึง (4) และวรรคสอง
          2.ผู้อยู่ในอุปการคุณของลูกจ้าง คือ ในกรณีที่ไม่มีผู้มีสิทธิรับเงินแทนลูกจ้างที่ตายหรือสูญหายตามวรรคหนึ่งหรือวรรคสอง กฎหมายกำหนดให้นายจ้างจ่ายเงินทดแทนแก่ผู้ที่อยู่ในอุปการคุณของลูกจ้างก่อนที่ลูกจ้างถึงแก่ความตายหรือสูญหาย

ดูข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ http://www.lawyercluster.co.th/บทความกฎหมายทั่วไป/กฎหมายแรงงาน/ผู้มีสิทธิได้รับเงินทดแทนกรณีที่ลูกจ้างตายหรือสูญหาย.html